کانادا- ونکوور-سال ۱۹۸۴
در گفتگویی دوستانه تعدادی از معلمان تصمیم به شروع فعالیت اقتصادی به عنوان شغل دوم گرفتند.بدلیل عدم توانایی مالی هر یک از آنها، تصمیم گرفتند بصورت مشارکتی کار خود را آغاز کنند. تحقیقات آغاز شد و پیشنهادات مختلفی ارائه شد.
روزی یکی از معلمان برای پروژه ای تحقیقاتی به یکی از دانشگاههای بزرگ در ونکوور مراجعه کرد،نزدیک ظهر بود، برای صرف نهار به رستورانی که در زیر زمین ساختمان مجاور دانشگاه بود رفت.
هنگام صرف نهار متوجه صحبتهای مدیر رستوران با شخصی دیگر شد که نتیجه صحبت ها نشان از عدم موفقیت رستوران و رسیدن به نقطه ورشکستگی بود.
در جمع اعضا این داستان را مطرح کرد. از آنجا که فعالیت در عرصه مجموعه های غذایی یکی از فعالیتهای اقتصادی پر سود و با پتانسیل موفقیت بالا میباشد. نظر اعضا به سوی این رستوران جلب شد و در نهایت تصمیم به خ
یکی از نقات قوت یک رستوران که میتواند باعث تمایز شما از مجموعه های دیگر گردد و بسیاری از مجموعه های غذایی از آن غافل هستند، نوشیدنی های قابل ارائه است.
ایده انتخاب شده در جلسات، برای رقابت و رسیدن به موفقیت رستوران نیز همین بود. آنها شروع به بررسی نوشابه های موجود در کشور کردند.لیستی از آنها تهیه شد اما آیا جذابیت مورد نظر آنها همین بود. سپس به فکر تولید نوشابه های اختصاصی با طعم و طرح خاص افتادند.
در همین زمان یکی از شرکا درباره نوشیدنی ویژه ای که در یکی از سفرهای خود در کشوری دیگر سفارش داده بود، خاطره ای تعریف کرد و بدنبال آن گفت: " کاش می شد همین الان آن را سفارش میدادم و مینوشیدم".ناگهان همگی ساکت شدند و
تبلیغات دهان به دهان مشتریان، ایده های خلاقانه و مشتری مداری آنها باعث دیده شدن آن رستوران موفق شد و در پی آن سرمایه گذاران و بانکها با پیشنهاد های جذاب ورود پیدا کردند. و بحث راه اندازی شعبات جدید بصورت جدی مطرح و در دستور کار قرار گرفت و در مدت بسیار کوتاه شش شعبه جدید افتتاح شد.
زمانی که مشکلات مالی وجود داشت فکر ها شروع به فعالیت کرد و ایده ها شکل گرفت اما زمانی که مشکلات مالی بر طرف شد، خلاقیت جای خود را به پرداخت هزینه برای برندینگ و جذب مشتری داد و این زنگ هشدار بزرگی بود.
عدم مشکلات مالی باعث شد تا شعبات تازه تاسیس بسیار لوکس شوند و تبلیغات رادیویی و ... شروع شد،که همگی آنها نشان از صرف هزینه های بیشتر م
یکی از نکات مهم در زمان موفقیت و گسترش کسب و کار، حفظ شرایط موجود و سپس گسترش است.چرا که گسترش کسب کار بدون برنامه ریزی حتی میتوراند منجر به از دست دادن موفقیت های کنونی شود.
پس از مدتی شعب شلوغ و شلوغتر شد و متعاقب آن کیفیت غذا ها شروع به کاهش کرد. بعلت عدم هدفگذاری مشخص در این زمان، هیچ برنامه ای تدوین نشده بود.افزایش مشتری باعث گردید تا شرکا تصور کنند که زمانی که به موفقیت برسند دیگر هر اتفاقی که بیافتد موفقیت همراه آنها خواهد بود.
برای جبران هزینه های بسیار زیادی که برای مجموعه ها کرده بودند شروع به استفاده از مواد اولیه ارزانتر و کم کیفیت تر کردند تا به سود بیشتری دست پیدا کننددو در پی آن تعداد نوشیدنی های منو کم و کمتر شد و تقریبا به نصف رسید. دیگر گذرنامه های مشتریان اهمیت خود را نزد مدیران مجموعه از دست داد و چاپ آنها متوقف گردید.
دقیقا در همین حین بجای اینکه مدیران در مجموعه حضور پیدا کرده و به بررسی نظرات و انتقادات مشتریان ناراضی بپردازند، روز به روز حضور آنها در رستورانها کم رنگتر شد و دیگر گوشی برای شنیدن نارضایتب مشتریان نبود و این روال تا جایی پیش رفت که نهایتا منجر به ورشکستگی رستورانهای موفق آنها گردید.
